Walter Laguna

Io sora al Pupo de Loze a 92 ane

di Walter Laguna

Co ero dovin, ma anche da bocia, me piasia girà par le crode. Na sfesa, na cresta o na forzela, duto me ncuriosia. E chesto no solo a Monte, ma anche do a Sotestafol agnò che al Piova se bicia n te la Piave. Fin fora a Daò cognoseo dute i bus e n tempo de guera (ntel 1944) là deo a scondeme con autre ale retate dei todesche.

Ma ades son du fora da kel che ei da dì. E torno a Monte.
Le Marmarole le cognoseo polito, da Pian de Paradis a pi n là del Taco Gran, ma del davoi no saveo nuia. Di da solo no me son mai fidou parchè e n grumo de giaroi e cosi la spiza de savè la me e restada.
Sul Taco Gran son stou co me fardel. Recordo che aveo i scarpete co la siola de goma lisa, taiada fora da n coperton de motocicletta e sbriseo ma n tin a l’ota, magare n panza, son ruade n zima.
N strapiombo, ma era che bel.
A man dreta n gran sfesa e po na zima. Curios, voleo di do par n tra a vede agnò che la ruea. Ma me fardel me a cridou e proprio da tristo: “Son vegnude su a stele alpine e no par di do par le sfese”.
Ei capiu alora che l’era pi a posto de me.
Sti di pasade me neodo Davide me a dito: “Nono te piasiraelo dì co l’elicotero?”.
“Autro che me piasirae”.
“Ma no te as paura?”.
“Ei paura solo de l’aga, no sei goà”.
“Agno vosto di?” me dì Davide.
“Par sora le crode, ma pì de dute sora le Marmarole a vede come che è par davoi”.
E lui: “Domenia don”.
No stareo n te le pezea a pensà de di lasù. Al tempo se a betù al bruto, no avon podesto dì.
Ncuoi bonora, son ai 16 de otobre del 2016 me telefona me fia Roberta:
“Papà parecete, ale nuove vegno a tolete e don a Pelos e monton su l’elicotero”.
La parlea bas – son ghero sordo – ma co me convien siento pì de n dovin. Vardo fora par finestra n gran nebion. Ncuoi fa bel de seguro.
Co son ruade a l’elicotero, era dute là che ne spietea, denere, fie, neode e morose. Un me fa:
“No te as paura?”
E io:
“No ei ncora pensou, a di lasù a da ese tanto bel”.
I preme fora l’elicotero, al primo a montà é Davide, dopo io. N duto n zinche.
Son alolo sora la ciesa de Loreto e po su par i Mède de Mizoi. Ei visto la sgrambena de bosco che avon. Ruade n zima, che robe, no aveo oce asei a vardà le Marmarole. Al sol fasea risaltà duto, al ziel de n bel blu scuro, sora le crode pi ciaro, a bas che tirea sul verdolin.
Na cartolina, no é luoghe che puo stai su par pède.
E no é duto, n te na gran forzela, come n paron, al Pupo de Loze.
Co l’elicotero é ruou apede, l a tacou a auzase a pian. Ero a poce metre da la croda. Ruade sul ciou, ei visto la campanela. Che bel. Lontan le Tre Zime de Lavaredo, da chelautra l’Antelou e la Croda Bianca. Pasade de là, al pilota a dou una svolta. Una a zigou.
Io me paria de giolà e po via par creste.
Pi bas, n bel verdo scuro de n bosco de pezuo.
Ruade davesin la Croda Bianca, le du fora par na forzela e se son ciatade da nuou sul davante de le Mermarole. Do n fondo, come te n bus, Cialauz. L’elicotero a tacou a auzase e son ruade sora al Taco Gran e po via dreto sora Col Vidal e n fin a Pelos.
Così la spiza che aveo fin da tosato la me era pasada.
Con al secondo viado e montade dute kiautre. Co ie è ndavoi, dute è montade su le machine a tornà a ciasa.
Io, no sei come, son tornou a montà su l’elicotero. E alora Roberta me fa:
“Papà no là, ca! Elo gnanche n afar, vosto tornà a monte?”.
E po no la é finida ca. La siera n te lieto me son nonio. Ero da nuou su par le crode, no sei come ma son sbrisou e ei dou fora n zigo. La me femena:
“Che asto?”.
“Son sbrisou”. E ela:
“Son stada n pensier duto l dì. Ades no te me lase dormì. Sbrisa nautra ota e te bicio fora del lieto. Con te no ei rekie!”.
Walter Laguna

Rispondi

Inserisci i tuoi dati qui sotto o clicca su un'icona per effettuare l'accesso:

Logo di WordPress.com

Stai commentando usando il tuo account WordPress.com. Chiudi sessione /  Modifica )

Foto di Facebook

Stai commentando usando il tuo account Facebook. Chiudi sessione /  Modifica )

Connessione a %s...